ᚨ
Graag schrijf ik dit bericht als een kleine lofzang over een God die voor mij heel belangrijk is. Waar ik, zo geloof ik zelf, een intieme band mee heb opgebouwd.
Een God die onder andere symbool staat voor facetten in het leven waar wij allemaal mee te maken krijgen. Over groei, over falen, over leren en over transformeren.
Tot in den dode aan toe.
Over hem is enorm veel geschreven en er zal nog meer over hem geschreven worden. Dit bericht zal zich echter een beetje limiteren aan mijn eigen persoonlijke ervaringen met hem.
Dat gezegd hebbende lijkt mij een korte introductie op zijn plaats, in zoverre dat mogelijk is.
Wie is hij met de vele namen?
Voor zo ver bekend was hij voor de voorouders één van de belangrijkste Germaanse Goden en wordt heden ten dagen door menig Heiden nog steeds als belangrijk gezien. Heidenen over de hele wereld aanbidden hem met enige regelmaat.
Hij staat bekend onder een veel tal aan namen en titels.
Deze titels komen voort uit associaties met de vele mythes waarin hij belangrijke rollen speelt. Zijn naamgeschiedenis vind ik interessant om even bij stil te staan.

Want zoals ik in een eerder bericht schreef zijn de Germaanse talen namelijk verdeeld in een Noord-Germaans & een West-Germaans dialect-continua. Woorden en namen hebben zich dus in de loop der tijd aangepast.
Hierdoor is zijn naam bekend onder verschillende Germaanse talen waardoor ze een beetje anders zijn van elkaar, maar vallen allemaal terug op een Proto-Germaanse oorsprong. Vermoedelijk ging zijn naamsverandering daarin als volgt:
- Proto-Germaans: Wōðanaz
- West-Germaanse varianten:
- Nederlands: Wodan
- Fries: Wêda
- Duits: Wuotan
- Engels: Woden
- Noord-Germaanse varianten:
- Zweeds: Oden
- Deens & Noors: Odin
- IJslands: Óðinn
Zoals hierboven dus te lezen valt worden Wodan en Odin dus als dezelfde God gezien.
Hoe hij heet zegt daarin ook een beetje wie hij is.
De Woedende
Want tot mijn voorouders stond hij onder andere bekend als de “woedende God”, de God van de razernij en de heerser van de bezetenen. Vereenzelvigd met zijn rol als God over oorlogsvoering doet het suggereren dat hij een belangrijke rol had in het rechtstreeks inspireren van de Germaanse krijgers op het slagveld. De woede der Germaanse krijgers was menig veldheerser van buitenaf dan ook goed bekend.
Woede is echter niet enkel boosheid.
Het kan zich ook uiten als inspiratie om verandering te brengen. In de mythes lezen wij over Wodan die samen met zijn broers de wereld schept uit de overblijfselen van de reus Ymir. Deze daad geeft aan dat Wodan een willende God is die verandering teweeg wenst te brengen als hij denk dat het nodig is.

De Lerende
Naast zijn inspirerende associatie wordt hij ook gezien als een kennis zoeker. Daar gaat hij in de mythes die wij over hem kennen verder in dan wie dan ook. Daarbij citeer ik dan ook graag uit Marcel Otten’s vertaling van de Hávamál in de Poëtische Edda:
Ik weet dat ik hing aan een winderige boom
negen nachten lang
verwond door een speer aan Odin gegeven
ikzelf aan mijzelfaan die stam waarvan niemand weet
uit welke wortels hij groeitIk verkocht mezelf niet voor drank of brood
ik tuurde omlaag
ik nam de runen op schreeuwend nam ik ze op
vervolgens viel ik erafIk leerde negen machtige spreuken van de befaamde zoon
van Bölthor, de vader van Bestla
ik kreeg een dronk van de kostbare mede
gelepeld uit de ketel met de Gister der GeestIk werd vruchtbaar en kreeg zaad
ik groeide en bloeide
het woord voerde mij van woord naar woord
de daad voerde mij van daad naar daadHávamál frasen 138 t/m 141
Wat hier vaak in gezien wordt is dat Wodan bereid is om zichzelf compleet op te offeren voor het leren van lessen. Hieruit nieuwe kennis en wijsheid te verkrijgen en uiteindelijk zichzelf te kunnen ontplooien als grootse Godheid.
Dit reflecteerde zich nog wel eens in initialisatie rituelen van onze Germaanse voorouders. Waarbij in mannenbonden georganiseerde jonge Germaanse krijgsmannen werden opgehangen aan een boom om lichtelijk verwond te worden met een speer. Ter herdenking van Wodans initialisatie en zelfopoffering om zichzelf te doen ontplooien.
Na deze beproeving werden ze onderdeel van deze mannenbond, die centraal stond in de bescherming van de lokale stam. Wodan heeft daar een centrale rol in gespeeld, zo blijkt.
Nog even over die Hávamál
De Hávamál is voor menig Heiden een belangrijk stuk informatie.
Over het algemeen wordt het als heilige teksten gezien die zijn toegewijd aan, misschien zelfs geïnspireerd door, Wodan zelf. Het zijn relatief korte stukjes tekst met wijsheid over interactie tussen mensen, over het leven, de dood, de liefde en over van alles en nog wat.
Eens in de zoveel tijd zou ik hier op deze site dan ook graag eens willen stil staan bij een aantal van deze frasen, ze interpreteren en kijken wat er uit te leren valt.

De Zwervende Magiër
Wat hieruit al enigszins kan worden opgemaakt is dat Wodan geassocieerd wordt met de magische kunsten. Om op verschillende wijzen verandering voort te brengen in overeenstemming met zijn wil. In de Edda lezen wij dan ook over de vele spreuken die hij zou hebben om op zijn eigen wijze verandering voort te brengen.
In hoeverre zich dat dan manifesteert in onze eigen belevingswereld vind ikzelf moeilijk te zeggen. Ik kan mij goed voorstellen dat de Goden in het algemeen, en dus Wodan sowieso, invloed uitoefenen op de fysieke realiteit – maar dit valt niet met zekerheid vast te stellen.
In ieder geval wordt hij geassocieerd met Runenmagie.
Het idee daarachter is dat de Runen magische tekens zijn die elk een bepaalde kracht bevatten. Of dat nou wel of niet zo is, er kan met zekerheid gesteld worden dat Runentekens manieren zijn om informatie over te dragen aan zij die ze kennen.
Het zijn een soort letters, maar elke letter heeft vaak een eigen geassocieerde betekenis.
Één van de Runen is dan ook specifiek aan Wodan zelf toegewijd.
Het is de rune met de naam “Anszus”, staat voor de klantletter “A” en ziet er als volgt uit:
ᚨ
Voor onze Germaanse voorouders was het dan vermoedelijk ook wel een magische kunst om deze tekens te kennen, ze te lezen en ze te ritsen in hout, steen of metaal.
Op die manier blijven gedachten, identiteiten en verhalen namelijk langer bewaard dan dat een mens van vlees & bloed kan leren en kan doorvertellen.
Op deze manier de dood tegen gaan is dan ook wel een echte Wodan actie wat mij betreft.

Er valt nog heel veel meer te schrijven over Wodan als God. Maar voor dit bericht laat ik het bij deze korte introductie, verdere informatie is elders te vinden.
Wodan voor mij als Heiden
Dit onderdeel van het bericht berust zich op mijn eigen perspectief over Wodan. Het zijn geen op zichzelf staande feiten maar gebaseerd op mijn eigen spirituele ervaringen, inzichten en begrippen. Jouw perspectief kan anders zijn. Dat is gebruikelijk in het Heidendom.
Vroege vermoedens
Ik vermoed dat Wodan al in mijn leven was nog voordat ik mijzelf Heiden noemde.
Nog voordat ik hem als zodanig kon herkennen vermoed ik dat hij al enige invloed op mij had. De bron van deze vermoedens ligt erin dat ik het gevoel heb als of er altijd iets in mij met hem verbonden was.
Of dit echt zo is weet ik natuurlijk niet zeker, maar mijn gevoel stelt van wel.
Zoals in een eerder gelinkt stuk al wordt aangegeven zijn er merkwaardige overeenkomsten tussen Wodan & Sinterklaas. Het zijn er zoveel, dat het het vermoeden naar toeval een beetje doet sussen. Dat vind ik relevant om nog even te benoemen omdat ik tijdens een Sinterklaasviering in mijn verleden ook ineens begon in te zien dat er merkwaardige overeenkomsten waren.
Ik begon, heel gevoelsmatig, Wodan te zien in Sinterklaas. Dat gevoel kwam dan ook vanuit het niets en ik weet nog steeds niet helemaal waar dat exact vandaan kwam.
Niet lang daarna begon ik interesse te krijgen in Heidendom. Specifiek in de term “Asatru” – trouw zweren aan de Asen. Wodan staat als oppergod bekend onder deze Asen en zodoende kwam ik in aanraking met het nieuwe Germaanse Heidendom.

Nou dacht ik eerst dat het nieuwe Germaanse Heidendom niks anders was dan Vikingliedjes zingen rond het kampvuur en met een gevulde hoorn vol mede “Heil Odin!” te roepen en dat er verder niet zo veel spiritueels aan de hand was.
Maar ik had het keihard mis. Vermoedelijk liet Wodan mij dat eerst grondig uitzoeken.
Van Atheïst naar Polytheïst, zoekend naar informatie
Als atheïst was een slag naar een vorm van theïsme dan ook niet zo makkelijk. Eerst wilde ik weten hoe er in de Goden geloofd werd, wat de filosofische grondslag daarvan is en in hoeverre deze aansloot bij mijn wereldbeleving. Dat was natuurlijk niet zo makkelijk, maar diep geïnspireerd bleef ik lang doorzoeken naar de intriges van het moderne Germaanse Heidendom.
Één ding wat daar heel erg bij hielp was een video van YouTuber Ocean Keltoi waarin hij kritiek van atheïsten op polytheïstische wijze uiteenzet en er zijn eigen perspectief als Heiden op geeft.
Daarin merkte ik dat veel atheïstische kritiek van de moderne tijd niet relevant is voor polytheïsme en dat ikzelf vanuit mijn voormalig atheïstische blik ook niet zo heel gemakkelijk een polytheïstisch godsconcept kon bekritiseren – ook voornamelijk omdat polytheïsten het lang niet altijd met elkaar eens zijn over diens definitie.
Waar ze het echter wel met elkaar eens zijn is dat luisteren naar je gevoel van essentieel belang is om meer te weten te komen over de Goden. Dat was dan ook één van de laatste punten in deze video en dat punt nam ik wel ter harte.
Vanaf dat moment kon ik het niet meer laten om niet naar mijn gevoel te luisteren.
En dat deed ik dan ook.
Eerste persoonlijke ervaring en een begin van een band
Vanaf dat moment ben ik gaan luisteren naar dat gevoel. Dat gevoel wat mij er toe aanzetten om gebed te houden in naam van Wodan. Mijn gevoel daarin mij te laten leiden in wat ik wil zeggen en wat ik wil offeren aan hem. Ik voelde zijn aanwezigheid, warm en vaderlijk, en ervoer een bijzondere geestesrust.
Dat had ik als atheïst nooit ervaren. Inmiddels ben ik dan ook overtuigd polytheïst.
Inmiddels ben ik al wat verder in mijn Heidense pad.
Mijn band met Wodan is er nog en hij is een regelmatig onderwerp van mijn aanbidding. Dit bericht, maar ook deze hele website, is dan ook onder andere aan hem toegewijd.
Als begeleider, inspirator, raadgever, voorbeeld en als Germaanse grootvader zie ik in hem een God die gelooft in de ontwikkeling van de mens. Je moet er offers voor brengen, dat deed hij immers ook, maar Wodan laat zien dat het mogelijk is en kan inspireren tot hetzelfde in mensen. Hij kan kritisch zijn, soms zelfs een beetje opdringerig, maar het is altijd goed bedoeld.
Voor mij is hij de eerste God die ik in mijn Heidense tijd heb aanbeden. Voor mij is hij dan ook heel belangrijk en ik ben hem enorm dankbaar voor de belangrijke lessen die ik met zijn inspiratie heb mogen leren en de ontwikkeling die ik met zijn raad heb mogen maken.
En dus schrijf ik in al mijn nederigheid: Heil Wodan!
Alvader, Eerste onder de Asen, Roeper onder de Goden!

