Een klein lente gedichtje

Als de winterwolken door woedende wilden verdwijnen,
Als de zon vanuit het zuiden weer op ons gelaat gaat schijnen,

Dan komt zij ter sprake.

Wanneer de dagen weer langer beginnen te worden,
Wanneer leven terug komt in onze natuurlijke orde,

Dan zal zij zich ontwaken.

Zodra vogelgezang weer door de bossen klinkt,
Zodra de pollen zich weer in onze neuzen dringt,

Dan zal haar Goddelijkheid zich in onze wereld aanhaken.

Omdat de terugkeer van de zon onze temperatuur doet stijgen,
Omdat het draaien van het rad de koude winter doet zwijgen,

Zal zij alles weer groen maken.

Met de Hoge rijdt zij, nadat hij is gaan jagen met zijn Wilde Jacht,
Laat zij zichzelf langzaam maar zeker zien in al haar lentepracht.

En begint zij haar jaarlijkse zaken.

Het leven geeft zij, de kracht van de aarde,
Kijk maar eens goed om je heen aan alles wat zij baarde.

Voor haar is de goede liefde een heilig baken.

Veel geven doet zij, geeft leven in de natuur,
En intieme speelsheid in het nachtelijke uur,

Voor één ieder die bevrucht wenst te raken

Dank betuigen wij, ieder jaar weer.
Voor haar wijze lessen, voor haar groene leer.

Dat wij ons leven ook zo mooi mogen maken.

Naar ons keert zij terug elk jaar weer,
Dankzij haar bloeit onze wereld weer,

Bij ons heeft ze een verworven faam
Ostara is haar Goddelijke naam!


Het hierboven geschreven gedichtje is een klein eerbetoon aan de Germaanse Godin Ostara, geassocieerd met vruchtbaarheid, lente en al het moois wat het voorjaar te bieden heeft.

Haar attestaties kunnen we vooral vinden in de geschriften van Godsgeleerde Bede.
De Ingvaeonische Vereniging heeft een interessante pagina aan haar toegewijd die wat meer verteld over hoe we deze Godin nog kunnen herrineren.

Voor mij persoonlijk
Voor mij is deze Godin een beetje een enigma. Het is mij namelijk duidelijk dat de lente tevoorschijn komt vanwege de stand van de zon ten opzichte van de aarde.

Wanneer deze naar het noorden komt in het begin van het jaar dan zien we de lente opkomen terwijl de winter verdwijnt. Dit fenomeen is natuurkundig gezien goed te duiden.

Dus… waarom zou er een Godin aan de pas moeten komen om de lente te brengen?
Eerlijk gezegd weet ik het niet. Maar het lijkt erop dat mijn Germaanse voorouders het opkomen van de lente hebben geassocieerd met deze Godin en daarin feesten hebben toegewijd.

Of zij nou een werkelijke Godin is die een directe invloed heeft op de natuur om mij heen weet ikzelf dus niet zeker. Wel merk ik een frappant gevoel in het begin van de lente wiens attestaties overeenkomen met dat van haar.

Dus wellicht is dat wel haar effect op mijn wezen.
Wie zal het weten?